วันศุกร์ที่ 11 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2554

โดรงานประดิษฐ์
เรื่อง การประดิษฐ์ของเหลือใช้

รายวิชา สร้างสรรค์ประโยชน์

จัดทำโดย
นาย ศิริพงษ์ ตุ้ยดา ม.4/8 เลขที่ 17
นาย วรวิทย์ ลครพล ม.4/8 เลขที่ 15

เสนอ
ครู ช่อพิกุล คุณประทุม

รายงานนี้เป็นส่วนหนึ่งของกลุ่มสาระการเรียนรู้ การงานอาชีพและเทคโนโลยี

รหัสวิชา ค31203 ภาคเรียนที่ 2
ปีการศึกษา 2553

โรงเรียนแก้งคร้อวิทยา
สำนักงานการศึกษาชัยภูมิเขต 30
อำเภอแก้งคร้อ จังหวัด ชัยภูมิ


คำนำ
ในการทำโครงงานเล่มนี้เป็นส่วนหนึ่งของกลุ่มสาระการเรียนรู้ การงานอาชีพและเทคโนโลยีเพื่อศึกษาเกี่ยวกับการประดิษฐ์และการรีไซค์เคิล ได้ศึกษาค้นคว้า หาความรู้จากเอกสาร
ตำรากลายเล่มและรวบรวมความคิด เพื่อสามารถเขียนหรือแปรความหมายเรื่องที่เป็นนามประ-ธรรมให้เป็นรู้ประทำมากที่สุดเพื่อประสบผลสำเร็จในการเรียน สร้างสรรค์ประโยชน์
ทางผู้จัดทำหวังเป็นอย่างยิ่งว่าโครงงานนี้เป็นประโยชน์ต่อผู้สนใจไม่มากก็น้อย หากผิดพลาดประการใดต้องขออภัย ณ โอกาสนี้ด้วย ทางผู้จัดทำยินดีจะรับคำชี่แนะในการทำงานครั้งต่อไป




ผู้จัดทำ
นาย ศิริพงษ์ ตุ้ยดา
นาย วรวิทย์ ลครพล









หัวข้อโครงงาน : การรีไซค์เคิลกางเกงยีนส์
ผู้จัดทำ : นาย ศิริพงษ์ ตุ้ยดา
นาย วรวิทย์ ลครพล
อาจารย์ที่ปรึกษา : ช่อพิกุล คุณประทุม
พ. ศ. : 2554

บทคัดย่อ

ความเป็นมา
ในการทำโครงงานนี้เป็นโครงงานที่เกี่ยวกับการประดิษฐ์ของเหลือใช้ของเศษกางเกงยีนหรือเศษผ้านำมาดัดแปลงแก้ไขให้เป็นถุงผ้าที่มีลักษณะตามความคิดของเราเราสามารถกำหนดได้เองว่าจะเลือกรูปแบบไหนหรือใส่รวดลายแบบไหนก็ได้แล้วแต่ความชอบของเรา
วัตถุประสงค์
ในการศึกษาโครงงาน การประดิษฐ์ของเหลือใช้ สามารถที่จะนำไปประยุกต์ใช้ในชีวิตประจำวันได้เป็นอย่างดี หรือทดลองทำดู ที่บ้านก็ได้

วิธีการดำเนินการ
การวางแผนการทำงาน เพื่อหาข้อมูลที่จะศึกษา หาความรู้จากหลายๆแหล่ง

สรุปผล
การทำโครงงานเรื่อง การประดิษฐ์ของเหลือใช้ ลุร่วงไปตามวัตถุประสงค์ที่วางไว้ก่อนหน้านี้ เพราะได้มีการเตรียมไว้เป็นอย่างดี





ที่มาและความสำคัญ
ในการศึกษาโครงงานเล่มนี้ เราอยากทราบว่า เมื่อประดิษฐ์ถุงผ้าออกมาแล้วถุงผ้านั้นจะมีลักษณะหรือรูปร่างแบบใดซึ่งสามารถที่จะนำไปใช้ในชีวิตประจำวันได้
วัตถุประสงค์
1. เพื่อศึกษาการประดิษฐ์ถุงผ้า
2. สามารถนำไปใช้ในชีวิตประจำวันได้
3. ได้ถุงผ้าที่คลาสสิก
4. สามารถสร้างรายได้
5. นำของเหลือใช้มาทำให้มีคุณค่า
6. ประหยัดค่าใช้จ่ายในการซื้อถุงผ้า
7. เพิ่มมูลค่าของสินค้า

สมมุตติฐานในการประดิษฐ์

ได้ถุงผ้าที่มีรูปร่างคลาสสิกหรือลักษณะที่โดดเด่นไม่ซ้ำใครและไม่ใครซ้ำที่สามารถนำไปใช้ในชีวิตประจำวันได้

ขอบเขตการค้นคว้า

ในประประดิษฐ์ของเหลือใช้ให้เป็นถุงผ้านั้นจะต้องศึกษาเกี่ยวกับ การเย็บผ้า การใช้เครื่องเย็บผ้า และรู้รูปทรงเลขาคณิต ต้องให้มีความชำนาญเพื่อที่จะได้ถุงผ้าที่สวยงาม และคลาสสิก
และสามารถศึกษาจากเว็บต่างๆเกี่ยวกับการประดิษฐ์กางเกงและถุงผ้า



ตัวแปรที่เกี่ยวข้อง

1. ตัวแปรต้น : เศษผ้าที่เหลือใช้
2. ตัวแปรตาม ถุงผ้าที่ทำจากเศษผ้า
3. ตัวแปรควบคุม ได้กระเป๋าที่คลาสสิก

สถานที่การประดิษฐ์

บ้านเลขที่ 344/2 บ้าน ศรีพัฒนา ตำบล ช่องสามหมอ อำเภอแก้งคร้อ
จังหวัด ชัยภูมิ 36150

ระยะเวลาในการประดิษฐ์
เริ่มประดิษฐ์เมื่อ วัน อาทิตย์ ที่ 30 มกราคม พ.ศ. 2554


วิธีการดำเนินการประดิษฐ์

ขั้นตอนในการดำเนินงาน

1. เลือกขัวข้อที่จะทำโครงงาน
2. ศึกษาค้นคว้ารวบรวมข้อมูล
3. จัดลำดับข้อมูลและรวบรวมข้อมูล
4. ดำเนินการประดิษฐ์
5. ข้อคำปรึกษาจากผู้รู้



วัสดุอุปกรณ์ ในการประดิษฐ์

1 กางเกงยีนส์เหลือใช้














2 กรรไกร



















3 มีดโกน















4 เครื่องเย็บผ้า


















5 ไม้บรรทัด


















6 สายรัด





















วิธีการประดิษฐ์

1. นำวัสดุอุปกรณ์ มาให้พร้อม



















2. ใช้ใบมีดโกนตัดขอบกางเกงยีนส์ ดังรูป















3. นำไม้บรรทัดมาวัดแล้วใช้ปากกาขีดรูปทรงที่เราต้องการ และพร้อมจัดรูปทรง










4 นำไปเย็บที่เครื่องเย็บจักรหรือเย็บโดยการเนา(ไม่มีเครื่องจักร)














5 ก็จะได้กระเป๋าที่ทำจากกางเกงยีนเหลือที่สามารถประหยัดค่าใช้จ่ายได้














6 เย็บสายรัดเข้ากับกระเป๋า ได้กระเป๋าที่คลาสสิกและไม่มีใครเหมือนและไม่เหมือนใคร
สรุปผลการประดิษฐ์















7 ได้กระเป๋าที่คลาสสิกและไม่มีใครเหมือนและไม่เหมือนใคร



สรุปผลการประดิษฐ์

หลังจากที่เตรียมวัสดุอุปกรณ์และข้อมูลที่จะทำงานประดิษฐ์เศษผ้า ให้เป็นผงผ้า
เราสามารถสรุปได้ก็คือ เมื่อเตรียมวัสดุอุปกรณ์มาครบแล้วและเมื่อทำการประดิษฐ์เสร็จแล้วจะเห็นได้ว่าถุงผ้าที่ประดิษฐ์ จากเศษกางเกงยีนจะมีความโดดเด่นและมีลักษณะเฉพาะตัวสูง สามรถบอกได้ว่าผู้ใช้มีรสนิยมอย่างไรหรือแบบไหน




ความเป็นมาของกางเกงยีนส์
ยีนส์
ยีนส์ (อังกฤษ: Jeans) คือกางเกงที่ทำจากผ้าฝ้ายหยาบ แต่เพื่อความหลากหลายมักใช้ผ้าที่มีริ้ว เดิมทีผลิตเพื่อการทำงาน แต่ได้รับความนิยมในหมู่วัยรุ่นเริ่มจากทศวรรษที่ 50 มีแบรนด์ที่มีชื่อเสียงอย่าง ลีวายส์ แรงเลอร์ เป็นต้น ทุกวันนี้ยีนส์ถือว่าเป็นเครื่องแต่งกายที่ได้รับความนิยมทั่วทุกมุมโลก มีหลากหลายรูปแบบและสีสัน
ประวัติ ยีนส์เริ่มมีครั้งแรกที่เมืองเจโนอา เมืองท่าของประเทศอิตาลี โดยจุดประสงค์เพื่อกะลาสีชาวเจนัว ไว้ใส่เพื่อรองรับต่อสภาพแห้งหรือเปียกได้ดี และสามารถถกขากางเกงได้ขณะอยู่บนดาดฟ้าเรือผ้ายีนส์ที่ทำขึ้นมาในนครเจโนอา กลางศตวรรษที่ 19 ซึ่งทางประเทศอังกฤษสั่งนำเข้าผ้าชนิดนี้ ด้วยความทึ่งในความทนทาน และเรียกผ้านี้รวมๆว่า Fustian ซึ่งแปลว่าผ้าสีเนื้อหยาบ ต่อมาระหว่างที่เรือขนส่งสินค้าเดินทางจากอิตาลีมาอังกฤษ ต้องผ่านประเทศฝรั่งเศส ซึ่งคนเมืองเรียกเมืองเจนัวว่า แชน (Gênes) และเรียกสินค้าจากเจนัวว่า ชีน (Jene) ซึ่งภายหลังเปลี่ยนมาเป็น ชอง (Jean) พอมาถึงอังกฤษ คนผู้ดีจะอ่านคำว่า Jean ว่า จีน หรือยีน เช่นเดียวกับคนอเมริกันที่พูดภาษาอังกฤษ ซึ่งเมื่อคนนำผ้ายีนส์นี้ไปตัดกางเกง ก็ต้องเป็นคำที่เติม s จึงเรียกว่า Jeans ยีนส์ จนกระทั่งราวปี ค.ศ. 1850 หรือ พ.ศ. 2393 ลีวาย สเตราส์ (Levi Strauss) ชาวเยอรมันที่อาศัยอยู่ที่ซานฟรานซิสโกได้ผลิตกางเกงยีนส์ในชื่อ ลีวายส์ โดยตั้งชื่อกางเกงยีนส์ตามชื่อผ้าฝ้าย โดยผ้าฝ้ายนำมาจากผู้ผลิตที่เมืองเจนัว (Genoa)

บรรณานุกรม

กางเกงยีนส์ทำมาจาก.ปีที่พิมพ์ 2553 . ค้นหาเมื่อวันที่ 12 กุมภาพันธ์ 2554, จาก http://jeanth.com/?cat=3.
กางเกงยีนส์. ปีที่พิมพ์ 2553 . ค้นหาเมื่อวันที่ 12 กุมภาพันธ์ 2554, จาก http://yokpalm.spaces.com.
กางเกงยีนส์คือยีนส์. ปีที่พิมพ์ 2553 . ค้นหาเมื่อวันที่ 12 กุมภาพันธ์ 2554, จาก http://th.wikipedia.org/wiki.